Terug Interview met Story Vierhonderd telefoons kreeg Philip Desimpel na de aflevering van Het Zesde Zintuig waarin hij geblinddoekt de naam en tweede naam van Martine Jonckheere kon opnoemen. Ook tijdens ons gesprek stopt zijn telefoon niet met rinkelen. Philip Desimpel is al achttien jaar fulltime paragnost. En met succes, zo bewees hij door op de selectiedag voor het Zesde Zintuig te komen aanrijden in een auto waar velen alleen van kunnen dromen. Jij bewijst dat je goed je brood kan verdienen als paragnost. Je rijdt met een mooie wagen, hebt een grote tuin met een vijver en een jacuzzi. Wat is je geheim? "Er is geen geheim. Ik heb altijd veel werk gehad, omdat ik leef voor mijn job. Klanten die tevreden zijn vertellen dat door, en zo kreeg ik steeds meer mensen over de vloer. Mensen van alle rang of stand, hé: van sukkelaars tot dokters en advocaten. Weet je waarom? Omdat ik zeg waar het op staat!" En anderen niet? "Jij weet even goed als ik dat veel zogezegde helderzienden vooral goed zijn in vage dingen vertellen. Ik ben heel concreet. Soms vertel ik mensen dat ze dringend een onderzoek moeten vragen bij de dokter, en bellen ze me een week later op om te zeggen dat ze kanker hebben. Ik voorspel de maand waarin schijnbaar gezonde mensen gaan sterven, ik vraag mensen waarom ze hun vrouw bedriegen, vaak dingen die ze niet willen horen. Het gebeurt dat klanten hier kwaad vertrekken, en twee jaar later schoorvoetend terugkomen om te zeggen dat ik gelijk heb gehad. Daar sta ik om bekend, ik neem nooit een blad voor de mond." Je ziet er helemaal niet uit als een paragnost. Je zou net zo goed een manager kunnen zijn. "Ik heb jaren in de immobiliënsector gewerkt, en ik zie er nu niet anders uit dan toen. Waarom zou ik? Een goede paragnost heeft twee gaven: die om te voorspellen, en die om zijn talent niet te gebruiken. Als ik de deur achter mij dichttrek ben ik niet Philip de paragnost, maar gewoon Philip. Als ik dat niet doe dan zou ik niks anders moeten doen dan handpalmen lezen en kaarten leggen als ik iets ga eten met mijn vriendin. Sorry, maar dat gaat niet. Als ik die keuze niet maak ga ik er emotioneel onderdoor." Je telefoon staat niet stil. Had je dit succes verwacht? "Ik heb er compleet niet bij stilgestaan. Had ik geweten dat ik de dag na de uitzending zoveel telefoons zou krijgen, dan had ik wel vrij genomen om er ten volle van te genieten. Nu had ik een hele dag afspraken staan, en die heb ik afgewerkt, zo goed en kwaad als ik kon. Op het einde van de dag was ik compleet uitgeput. Ik had al een succesvolle zaak voor ik me inschreef voor Het Zesde Zintuig, en daar is nog eens een dagtaak bijgekomen." Krijg je soms reacties op je dure auto? "Ach, die auto is mijn liefhebberij, maar ik parkeer hem nooit voor mijn deur, omdat ik weet dat ik reacties zal uitlokken. Ook als ik naar klanten rij parkeer ik hem een eindje verder in de straat. Niet dat ik me schaam, helemaal niet. Ik ben trots dat ik dit succes heb kunnen uitbouwen met mijn gave. Als je er achttien jaar niks van bakt dan is dat niet mogelijk. Maar ik ben me ervan bewust dat mensen zich gemakkelijker bij mijn succes zouden neerleggen als ik een manager was in plaats van een paragnost." Hoeveel vraag je per uur? "Ik werk niet per uur, maar per consult. Soms zitten mensen hier lang, soms niet, omdat ik hen niet laat vertrekken voor mijn werk af is. Voor een consult betaal je zestig euro. In tegenstelling tot veel anderen werk ik officieel, daar gaat dus nog flink wat af. Ik ben geen commerciële paragnost: ik verkoop hier niks, behalve raad aan mensen die er nodig hebben. Bij mij geen steentjes of dingen die je in je haar moet steken om te beginnen zweven." (lacht). In deze tijden is zestig euro voor veel mensen veel geld. "Sommige van mijn collega's uit Het Zesde Zintuig vragen zoveel voor vijfentwintig minuten! Voor die zestig euro mogen mensen mij altijd bellen voor advies, sommigen doen dat ook meerdere keren per week. Ik heb al van heel wat mensen gehoord dat ze veel meer hebben aan één consult bij mij dan aan een wekelijks bezoek bij een psycholoog. Omdat ik hen concrete adviezen kan geven, en hen kan verzekeren dat iets weer goed komt. Hoe weinig mensen ook hebben, ze hebben altijd nog zestig euro over voor een sprankeltje hoop." "Ik was blij dat Martine onder de indruk was, maar superverbaasd was ik zelf niet. Ik doe dit soort dingen al jaren. Ik heb geen idee hoe, de dag dat ik dat zelf doorheb ben ik het volgens mij kwijt." Wat vond je van de selectiedag? "Ik hou niet van paragnosten die met veel show met hun armen staan te zwieren, en veel blabla verkopen. Pas op, Jacqueline wordt ook erg emotioneel, maar wat ze zegt klopt wel. Of je nu op je hoofd staat of niet, het enige dat telt is of je juiste dingen vertelt." Interview: Kelly Deriemaeker Terug